Thursday, February 12, 2009

दाटलेल्या कंठास

दाटलेल्या कंठास खुलवू नकोस आता

थांबलेला झुला तू झुलवू नकोस आता...

पहाटेची कळी उमलायचीच नव्हती

काजळात चंद्र कधीचा बुडाला ....

प्रारब्ध चांदण्यांचे विसरून आज जा तू

लाटातले रवि बिम्बही झाले निस्तब्ध आता ....

घरटे मनीचे रिकामे खग कधीचा उडाला

पोकळीत पिसारा उडवू नकोस आता .....

व्याकूळश्या स्वरानी भिजले उदास गाणे

संवादीनी पुराणी हलवू नकोस भाता .....

दाटलेल्या कंठास खुलवू नकोस आता

थांबलेला झुला तू झुलवू नकोस आता...

Tuesday, February 10, 2009

रात्रीच्या गडद अंधारात

रात्रीच्या गडद अंधारात दुनिया जेव्हा गाढ झोपते

तेव्हाच त्याला जाग येते .....

तो चोर नाही दरोडेखोर नाही घुबड तर नाहीच नाही

पण त्याला झोपलेली दुनिया आवडते .....

अशा रात्री रस्ते फक्त त्याचेच असतात

बागेतले रस्त्या कडेचे बाक

त्याच्या साठीच उभे असतात ......

मग तो फिरत रहातो

दुनियेची मौज लुटत रहातो ......

भिकपती असला तरी

दुनियेचा अधिपती असल्या सारखा जगतो .......

त्याचं साम्राज्य खुप मोठं

मोजता मोजता रात्र संपते

मग हां रात्रीचा अधिपती

की दिवसाचा भिकपती

दिवसाच्या गर्भात शिरतो आणि वाट पाहतो दिवस भर

साम्राज्याच्या उषःकालाची.....