निष्प्राण लटकती पितरे, पाउस गोठला होता |
सर्पणात विरती गहिवर, डोळ्यात दाटला होता ||१||
माय माती विव्हळते, भेगात आक्रंद होता |
ग्रीष्मात हरवली प्रतिमा, तो चंद्र शोधीत होता ||२||
दग्ध कोरडी नक्षत्रे, हा भोग राहिला होता ||
रथसप्तमी उराशी, तो स्तन्य जाळीत होता ||३||
सूर्यात पोळली पाने, हा कोंब पोरका होता |
तापत्र वेढल्या स्मशानी, तो सांब निपचित होता ||४||
