दिव्य कणांचे संध्यासमयी सम्मेलन दाटे
निरोप घेत्या मित्राचे ते व्याकुळपण वाटे ...
अल्लड बाळे आवर शोके पुन्हा उद्या मी येत असे
रात्रीसमयी विरहावेळी चंद्र तुला मी देत असे ....
तप्त सुरानी दग्ध करानी दमलीस ग तु आज धरीत्रे
चंद्र तुला बघ हसवील फसवील पुन्हा उद्या मी येत असे ....
जमू लागले खग अंतरी निरोप देण्या आतुर झाले
इवलेसे ते परही त्यांचे क्षणाक्षणानी भरून आले ....
ऐक मैत्रयी उगाच रुसणे विरहाविण का प्रेम असे
अल्लड बाळे आवर शोके पुन्हा उद्या मी येत असे ....
दिव्य कणांचे संध्यासमयी सम्मेलन दाटे
निरोप घेत्या मित्राचे ते व्याकुळपण वाटे ...
